En toen was het begonnen
Door: laurastassen
Blijf op de hoogte en volg Laura
30 Juni 2011 | Peru, Lima
Mijn reis begon op schiphol, om 6 uur ´s ochtends. Veel te vroeg en toch was ik klaarwakker. Geen idee wat ik kon verwachten en lichtelijk zenuwachtig voor de reis erheen. Douanes, incheckbalies, terminals, gates...ik word al zenuwachtig bij de gedachte. Ook al stap ik zelfs in Utrecht nog in de verkeerde bus of fiets ik telkens weer totaal de verkeerde richting uit als ik geen navigatie gebruik...nu verliep alles vlekkeloos. Can you imagine?
Ik vloog van Amsterdam naar Houston waar ik vlak voor het instappen erachter kwam dat ik naast een dikke, veel te veel pratende hollander zou zitten. Een uur ervoor zei ik nog tegen Robert mijn vriendje in de auto: ik vind alles best zolang ik maar niet naast zo´n dikke vervelende meneer hoef te zitten. Toch bleek het mijn lucky day want de vrouw van de man was totaal hysterisch dat ze niet naast haar man kon zitten. Natuurlijk, heel nobel van mezelf offerde ik me op en kwam ik terecht naast een super gezellige Mexicaan die in Leiden studeerde en waarmee ik praktisch de hele reis heb gekletst. Helaas raakten we elkaar kwijt op Houston.
Houston, wat is dat een enorm vliegveld. Aldaar kwam ik erachter dat Houston de vierde grootste stad van Amerika is. Maar goed dat ik dat vantevoren niet wist want dan was ik nog zenuwachtiger geweest. Nadat ik van al mijn vingers een afdruk had laten maken en een webcamfoto mocht ik het vliegveld op. Per trein werd ik naar de goede terminal gebracht, inmiddels was ik al 15 of 16 uur wakker en had ik er nog zeker 6 te gaan. Van die tweede vlucht heb ik dan ook vrij weinig meer meegekregen behalve dat ik toen besefte dat ik écht niet meer terug kon. En dat ik de hele weg country music form Texas heb geluisterd. En de gay steward op de momenten dat ik wakker was aan kwam rennen met eten en drinken. ´I know it´s horrible but at least you have to eat something!´
De aankomst in Lima was echt een vreemde gewaarwording. Half slapend met mijn backpack op mijn rug en handbagage op mijn buik waggelde ik naar de uitgang en zag ik - niet overdreven- honderden mensen staan die ook bijna allemaal wel een bordje omhoog hielden. Nu de mijne nog vinden. Na een kwartier vond ik mijn vrouwtje, die met haar 1.60 onmogelijk boven al die grote mannen uit kon komen en daar bordje dan ook maar op haar rug hield. Zelfs na bijna 24 uur wakker te zijn moest ik erg lachen om het tafereel op Lima airport.
Toen werd ik door spraakwaterval Juan naar het hostel gebracht (hables espanol, no ?!) Pay Purix is een gezellig maar donker plekje vlakbij het internationale vliegveld waar ik een paar uur sliep en al salsa dansend mijn dag begon. Ik denk dat ik het hier wel naar mijn zin ga hebben. Zometeen pak ik mijn spullen en vertrek ik richting Barranco (in het zuiden van Lima). Daar zal ik morgen mijn vriendinnetje Felisa zien en daar heb ik nu al heel veel zin in! Ik houd jullie op de hoogte!
Ik vloog van Amsterdam naar Houston waar ik vlak voor het instappen erachter kwam dat ik naast een dikke, veel te veel pratende hollander zou zitten. Een uur ervoor zei ik nog tegen Robert mijn vriendje in de auto: ik vind alles best zolang ik maar niet naast zo´n dikke vervelende meneer hoef te zitten. Toch bleek het mijn lucky day want de vrouw van de man was totaal hysterisch dat ze niet naast haar man kon zitten. Natuurlijk, heel nobel van mezelf offerde ik me op en kwam ik terecht naast een super gezellige Mexicaan die in Leiden studeerde en waarmee ik praktisch de hele reis heb gekletst. Helaas raakten we elkaar kwijt op Houston.
Houston, wat is dat een enorm vliegveld. Aldaar kwam ik erachter dat Houston de vierde grootste stad van Amerika is. Maar goed dat ik dat vantevoren niet wist want dan was ik nog zenuwachtiger geweest. Nadat ik van al mijn vingers een afdruk had laten maken en een webcamfoto mocht ik het vliegveld op. Per trein werd ik naar de goede terminal gebracht, inmiddels was ik al 15 of 16 uur wakker en had ik er nog zeker 6 te gaan. Van die tweede vlucht heb ik dan ook vrij weinig meer meegekregen behalve dat ik toen besefte dat ik écht niet meer terug kon. En dat ik de hele weg country music form Texas heb geluisterd. En de gay steward op de momenten dat ik wakker was aan kwam rennen met eten en drinken. ´I know it´s horrible but at least you have to eat something!´
De aankomst in Lima was echt een vreemde gewaarwording. Half slapend met mijn backpack op mijn rug en handbagage op mijn buik waggelde ik naar de uitgang en zag ik - niet overdreven- honderden mensen staan die ook bijna allemaal wel een bordje omhoog hielden. Nu de mijne nog vinden. Na een kwartier vond ik mijn vrouwtje, die met haar 1.60 onmogelijk boven al die grote mannen uit kon komen en daar bordje dan ook maar op haar rug hield. Zelfs na bijna 24 uur wakker te zijn moest ik erg lachen om het tafereel op Lima airport.
Toen werd ik door spraakwaterval Juan naar het hostel gebracht (hables espanol, no ?!) Pay Purix is een gezellig maar donker plekje vlakbij het internationale vliegveld waar ik een paar uur sliep en al salsa dansend mijn dag begon. Ik denk dat ik het hier wel naar mijn zin ga hebben. Zometeen pak ik mijn spullen en vertrek ik richting Barranco (in het zuiden van Lima). Daar zal ik morgen mijn vriendinnetje Felisa zien en daar heb ik nu al heel veel zin in! Ik houd jullie op de hoogte!
-
30 Juni 2011 - 15:16
Jonica:
in amewica is ALLES groot. belachelijkheid. goed te lezen dat je het nù al heerlijk hebt in Pay Purix! (wtf? :D) ondanks de jetlag. wauwie. enjoi mop! -
30 Juni 2011 - 16:52
FeLiz:
Je bent mijn held! Nu ik nog!! Tot morgen!! Xxx -
30 Juni 2011 - 16:55
Varisha:
Heeeeel leuk Lau. Moest zoals gewoonlijk weer hardop lachen om je schrijfstijl!! Ik ben jaloers! Had ook graag daar willen zitten met jou en Felies. Heeel veeel plezier liefje en blijven schrijven he?! DIKKE KUS! -
01 Juli 2011 - 15:56
Peettante Anja:
Hoi Laura, wat fijn omte lezen dat je goed bent aangekomen, en nu al plezier hebt(was ik nog maar eens zo jong).Als ik alles goed begrijp komt straks jou vriendin Feliz aan, dan word het zeker nog gezelliger. Maak er wat moois van, en blijven schrijven he.
Veel lieve groetjes van Math en anja -
01 Juli 2011 - 20:07
Guido:
Vet, vooral die salsa 's ochtends! x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
